- yupyumru
- sif. Tamamilə yumru; gipgirdə. Yupyumru top kimi. – Düz yeri bir yupyumru şey qanır; Həm də deyir: sutkada bir fırlanır. M. Ə. S..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
düyələk — is. məh. Hələ dəyməmiş xırda qarpız və ya qovun. Düyələk kimi – yupyumru, gipgirdə. Müqim bəyin qarnı qarpız kimi qalxıq, başı da aran yerinin düyələyi kimi yupyumru idi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
allanmaq — f. Al rəngə boyanmaq, bəzənmək; al çiçək açmaq. // Qızarmaq, al rəng almaq. Ağ alma allanıbdı; Ağacdan sallanıbdı; Mən sənə nə dedim ki; Gül üzün xallanıbdı? (Bayatı). Bəzəklənir, düzəklənir, bağın fəzası rənglənir; Yaşıllanır, həm allanır,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəfələrlə — z. 1. Bir neçə dəfə, təkrarən. O, dəfələrlə mükafatlandırılmışdır. Dəfələrlə xəbərdarlıq etmək. – . . Daşı Məsmə qarı dəfələrlə gəlib anadan alıb aparmışdı və bu yupyumru hamar, qara daşla dəfələrlə böyük bir teşt içində abqora üçün qora əzmişdi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
saplaqlı — sif. Saplağı olan, bəndəmli. Saplaqlı meyvə. Saplaqlı gül. – Çəmənlər arası yamyaşıl budaqların ara bərəsindən uzun saplaqlı armudlar saralır, yupyumru almalar qızarıb allanırdı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sutka — <rus.> 24 saata bərabər vaxt ölçüsü, gecə və gündüzün davam etdiyi müddət; gün. Düz yeri bir yupyumru şey qapır; Həm də deyir, sutkada bir fırlanır. M. Ə. S.. <Qədir> bir sutka ayaq üstə durdu. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əyri-üyrü — sif. 1. Çox yerindən əyilmiş, düz yeri olmayan. Əyri üyrü ağac. Əyriüyrü məftil. – Müqim bəyin boynu qısa, qılçaları gödək, əyri üyrü, qarnı qarpız kimi qalxıq, başı da aran yerinin düyələyi kimi yupyumru idi. S. R.. Qaş qaralır, əyri üyrü… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti